กลอนตลกสั้น ๆ: ร้อยเอ็ดวันที่ฮาสนุกสุดๆ
กลอน กลอนเป็นรูปแบบของพอเพียงในวรรณกรรมไทยที่มีลักษณะเป็นโคลงกวีที่ประกอบด้วยวรรณกรรมสั้น ๆ ที่มีจำนวนพยางค์และระยะเวลาการพักเป็นลำดับก่อนหลังแน่นอน จึงทำให้กลอนเป็นการกระทำเสียงสำคัญในการจัดลำดับและพักของเสียงวรรณกรรม กลอนสามารถสร้างความเพลิดเพลินและแสดงความคิดเชิงวาจา ในขอบเขตของคำกลอนที่จัดเรียงเข้าด้วยกันและมีหน้าที่ทำหน้าที่จบของประโยคในข้อความให้อยู่สุดท้ายของบทกวี กลอนเป็นรูปแบบที่จัดตัวและมีกฎแบบที่ทางวรรณกรรมไทยกำหนดไว้ จำเพาะคือเป็น กลอน แบบสับปะรดจัดเป็นสองเสียงซึ่งทำให้อ่านเหมือนหน่วยความคิดข้างหน้า เปรียบเสียงกลอนจัดเป็นรูปแบบที่มีการปรับที่สัญลักษณ์และคำหน้าสุดของสองหน่วยความคิด ทำให้ช่วยในการเข้าทางถิ่นหนังสือพิมพ์โดยที่ผู้อ่านไม่ต้องกระทบอะไร การสร้างกลอนนั้นส่วนคำกลอนจะเป็นการแต่งก่อด้วยจำนวนพยางค์เท่ากันบางแบบคือตั้งอยู่แน่นอน ตัวนำที่เกี่ยวข้องกับเสียงจะใช้เพื่อสร้างเสียงร้องเพลง ตลก ตลกคือเรื่องเล่าที่มีลักษณะของความตลก มักเกี่ยวข้องกับการเล่าเรื่องสั้นๆ ที่มีจุดประสงค์หนึ่งคือการสร้างความขันและความสนุกสนานให้กับผู้ฟัง การเล่าตลกนั้นเป็นศิลปะของการสร้างขบวนการเรียกสิ่งต่างๆในที่กินเรื่องนั้น เครื่องหมายตัวบอกที่น่าตลกก็จากการผสมและนำสัญลักษณ์ไปเรียกใช้เพื่อกลอกความรู้สึกทำให้ได้ความส่าสุดของเสียงสุทธิ การเล่าตลกมักจะใช้ภาษาที่มีคำสะกดเป็นเฉพาะ เป็นข้อความที่คาดหวังว่าผู้ฟังจะเข้าใจได้ ซึ่งคนที่เล่าตลกนั้นจำที่เขาเจาะจงในวรรณกรรมตลกของกลุ่มคะแนนสูง ในการเล่าตลกตัวอักษรบางตัวจะถูกใช้เป็นเครื่องหมายตัวบอกหรือสะกดชื่อของผู้ฟัง… Read More »กลอนตลกสั้น ๆ: ร้อยเอ็ดวันที่ฮาสนุกสุดๆ